Ruslar her birinde 40-50 Türk esirin bulunduğu iki vagon kapıları kilitlenerek Tiza istasyonuna terk etmiş, günler süren yürek parçalayıcı feryatlara kimse kulak vermemiş, açlık ve susuzluktan esirlerin tamamı şehit olmuştur. Bu cinayetten bir iz bırakmak istemeyen Ruslar vagonları ateşe vermişlerdir.
Ruslar 800 rütbesiz Türk askerini 40 kişilik vagonlara 80 kişi istif ederek Sibirya’nın en uzak ve en soğuk bölgelerine sevk ettiler. Askerler ayakta ancak durabildikleri vagonlarda günlerce yolculuk ettiler. Yol boyunca esirlere ekmek ve su verilmedi. Yolculuk esnasında vagonların açılmasına izin verilmiyordu.
Tuvaletin bulunmadığı vagonlarda insan pislikleri ayak altına bırakılıyordu. Kokunun şiddetinden vagonların yanlarına yaklaşmak imkânı yoktu. Pislikten, açlıktan, susuzluktan, bakımsızlıktan dolayı askerler arasında hergün dört beş ölüm olayı yaşanıyordu. Cenazeler üç dört gün vagonlardan alınmıyor ya da yolculuk esnasında dağ başlarına atılıyordu. Yaklaşık 2 aylık yolculuk bittiğinde 800 Türk askerinden sadece 40 tanesi sağ kalabilmişti.
